妖古吟
妖古吟最新章节：
道兄玩笑了，我巡视一方，十年八年也来不了此处一次，又如何识得本地道人？
她就只能主动打招呼了，只能主动去找她了，主动跟他们打招呼了
怎么，你这要上花轿了，就把御者甩了？”
“什么开心的事情啊，说来听听，让我也开心一下
他原本也没有指望这番举动能逃过洛青海等人，之所以如此，便是因为即便被对方发现他也无所谓
凌司白抓到她的眼神，薄唇的笑意一直在忍着，“谁说我喜欢大的？？”
而这个鬼丫头小声说道：“哥别告诉这些女人全是嫂子啊~”
整座山体的石材乃是青色，泛着淡淡青色光晕的大山，高约百丈，宽约百丈，四四方方
顿时人猿鳄鱼兽嘴里发出了吃痛大吼声，哇哇的叫声令人心烦意燥
他单手一挥，那些飞散四周的阵旗尽数盘旋汇聚而回，纷纷没入其天灵盖中，不见了踪影
妖古吟解读：
dào xiōng wán xiào le ， wǒ xún shì yī fāng ， shí nián bā nián yě lái bù liǎo cǐ chù yī cì ， yòu rú hé shí dé běn dì dào rén ？
tā jiù zhǐ néng zhǔ dòng dǎ zhāo hū le ， zhǐ néng zhǔ dòng qù zhǎo tā le ， zhǔ dòng gēn tā men dǎ zhāo hū le
zěn me ， nǐ zhè yào shàng huā jiào le ， jiù bǎ yù zhě shuǎi le ？”
“ shén me kāi xīn de shì qíng a ， shuō lái tīng tīng ， ràng wǒ yě kāi xīn yī xià
tā yuán běn yě méi yǒu zhǐ wàng zhè fān jǔ dòng néng táo guò luò qīng hǎi děng rén ， zhī suǒ yǐ rú cǐ ， biàn shì yīn wèi jí biàn bèi duì fāng fā xiàn tā yě wú suǒ wèi
líng sī bái zhuā dào tā de yǎn shén ， báo chún de xiào yì yì zhí zài rěn zhe ，“ shuí shuō wǒ xǐ huān dà de ？？”
ér zhè gè guǐ yā tou xiǎo shēng shuō dào ：“ gē bié gào sù zhè xiē nǚ rén quán shì sǎo zi a ~”
zhěng zuò shān tǐ de shí cái nǎi shì qīng sè ， fàn zhe dàn dàn qīng sè guāng yùn de dà shān ， gāo yuē bǎi zhàng ， kuān yuē bǎi zhàng ， sì sì fāng fāng
dùn shí rén yuán è yú shòu zuǐ lǐ fā chū le chī tòng dà hǒu shēng ， wā wā de jiào shēng lìng rén xīn fán yì zào
tā dān shǒu yī huī ， nà xiē fēi sàn sì zhōu de zhèn qí jìn shù pán xuán huì jù ér huí ， fēn fēn mò rù qí tiān líng gài zhōng ， bú jiàn le zōng yǐng
