世蹉跎兮自逍遥
世蹉跎兮自逍遥最新章节：
不等他再挣扎，一个身影一闪出现在他的身前，一只白光闪耀的手掌捏住了他的喉咙
当年他落魄的时候，一个个亲戚好像没看到一样，不认识一样，现在风光了，自然不会再去相认
面对这情景，杨云帆也不好发火，冷哼了一声道：“本座来自天澜圣界的紫金山
那个大师兄点了点头，而后看向那个说话的弟子道：“怎么？你也听说过杨先生？”
一头飞鹰亲卫直接被一头穿山甲一抓字开膛破肚惨叫一声坠落了大地
你的灵魂气息，来自诸天神域……”
下一刻，杨云帆抬起头来，他漆黑的眼眸之，阴郁之色越发的浓郁了，如乌云一般化不开
他转首怒视韩立，眸中隐约有着一丝异色，怒吼一声，身形一动
好像每一个刚做母亲的，看到自己的孩子，都是越看越喜欢的，怎么看，怎么喜欢
很快，它就接近了那散发出阴森气息的本源
世蹉跎兮自逍遥解读：
bù děng tā zài zhēng zhá ， yí gè shēn yǐng yī shǎn chū xiàn zài tā de shēn qián ， yī zhī bái guāng shǎn yào de shǒu zhǎng niē zhù le tā de hóu lóng
dāng nián tā luò pò de shí hòu ， yí gè gè qīn qī hǎo xiàng méi kàn dào yī yàng ， bù rèn shí yī yàng ， xiàn zài fēng guāng le ， zì rán bú huì zài qù xiāng rèn
miàn duì zhè qíng jǐng ， yáng yún fān yě bù hǎo fā huǒ ， lěng hēng le yī shēng dào ：“ běn zuò lái zì tiān lán shèng jiè de zǐ jīn shān
nà gè dà shī xiōng diǎn le diǎn tóu ， ér hòu kàn xiàng nà gè shuō huà de dì zǐ dào ：“ zěn me ？ nǐ yě tīng shuō guò yáng xiān shēng ？”
yī tóu fēi yīng qīn wèi zhí jiē bèi yī tóu chuān shān jiǎ yī zhuā zì kāi táng pò dù cǎn jiào yī shēng zhuì luò le dà dì
nǐ de líng hún qì xī ， lái zì zhū tiān shén yù ……”
xià yī kè ， yáng yún fān tái qǐ tóu lái ， tā qī hēi de yǎn móu zhī ， yīn yù zhī sè yuè fā de nóng yù le ， rú wū yún yì bān huà bù kāi
tā zhuǎn shǒu nù shì hán lì ， móu zhōng yǐn yuē yǒu zhe yī sī yì sè ， nù hǒu yī shēng ， shēn xíng yī dòng
hǎo xiàng měi yí gè gāng zuò mǔ qīn de ， kàn dào zì jǐ de hái zi ， dōu shì yuè kàn yuè xǐ huān de ， zěn me kàn ， zěn me xǐ huān
hěn kuài ， tā jiù jiē jìn le nà sàn fà chū yīn sēn qì xī de běn yuán
