主神竟是我自己
主神竟是我自己最新章节：
紫色的火焰长约三米，指头粗细，照亮了大半空间
他微微摇了摇头道：“这件事，过几天再说吧
他们也就没什么好说的了，没什么意思了
而且，水与土壤，又很适合古树生长，这其中，似乎暗含一种玄而又玄的天道法则
尊境界，并非是闭关就能突破，风长空在紫阳石窟闭关数百年了，却仍旧无法突破，便是因为他积累不够
石井少光躲闪着，喝道：“山口玉儿你疯了，你难道想背叛天皇，住手！”
听了杨云帆的话，叶轻雪漂亮的眉头微微皱起，托着香腮，沉吟了起来
房间内伪娘忧心忡忡看着窗外的天际，阵阵出神……
而此刻的杨毅云在第一轮攻击之后，见到没有起到多大作用，便想思索办法
神猴朱厌，通体火红色，一团烈火更在脚掌之间熊熊燃烧，气息凶厉无比
主神竟是我自己解读：
zǐ sè de huǒ yàn zhǎng yuē sān mǐ ， zhǐ tou cū xì ， zhào liàng le dà bàn kōng jiān
tā wēi wēi yáo le yáo tóu dào ：“ zhè jiàn shì ， guò jǐ tiān zài shuō ba
tā men yě jiù méi shén me hǎo shuō de le ， méi shén me yì sī le
ér qiě ， shuǐ yǔ tǔ rǎng ， yòu hěn shì hé gǔ shù shēng zhǎng ， zhè qí zhōng ， sì hū àn hán yī zhǒng xuán ér yòu xuán de tiān dào fǎ zé
zūn jìng jiè ， bìng fēi shì bì guān jiù néng tū pò ， fēng cháng kōng zài zǐ yáng shí kū bì guān shù bǎi nián le ， què réng jiù wú fǎ tū pò ， biàn shì yīn wèi tā jī lěi bù gòu
shí jǐng shǎo guāng duǒ shǎn zhe ， hè dào ：“ shān kǒu yù ér nǐ fēng le ， nǐ nán dào xiǎng bèi pàn tiān huáng ， zhù shǒu ！”
tīng le yáng yún fān de huà ， yè qīng xuě piào liàng de méi tóu wēi wēi zhòu qǐ ， tuō zhe xiāng sāi ， chén yín le qǐ lái
fáng jiān nèi wěi niáng yōu xīn chōng chōng kàn zhe chuāng wài de tiān jì ， zhèn zhèn chū shén ……
ér cǐ kè de yáng yì yún zài dì yī lún gōng jī zhī hòu ， jiàn dào méi yǒu qǐ dào duō dà zuò yòng ， biàn xiǎng sī suǒ bàn fǎ
shén hóu zhū yàn ， tōng tǐ huǒ hóng sè ， yī tuán liè huǒ gèng zài jiǎo zhǎng zhī jiān xióng xióng rán shāo ， qì xī xiōng lì wú bǐ
